rozłączyć się

См. также в других словарях:

• rozłączyć (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. rozłączać się {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• rozłączać się – rozłączyć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} rozstawać się z kimś; tracić łączność, np. telefoniczną, radiową : {{/stl 7}}{{stl 10}}Podczas wojny rozłączył się z ojcem. – Uwaga! Za chwilę się rozłączamy. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• rozłączyć — dk VIb, rozłączyćczę, rozłączyćczysz, rozłączyćłącz, rozłączyćczył, rozłączyćczony rozłączać ndk I, rozłączyćam, rozłączyćasz, rozłączyćają, rozłączyćaj, rozłączyćał, rozłączyćany «rozdzielić coś połączonego, oddzielić kogoś od kogoś; odłączyć,… …   Słownik języka polskiego

• rozstać się — dk, rozstać sięstanę się, rozstać sięstaniesz się, rozstać sięstań się, rozstać sięstał się rozstawać się ndk IX, rozstać sięstaję się, rozstać sięstajesz się, rozstać sięwaj się, rozstać sięwał się 1. «oddalić się, odejść od kogoś, zwykle… …   Słownik języka polskiego

• rozdzielić — dk VIa, rozdzielićlę, rozdzielićlisz, rozdzielićdziel, rozdzielićlił, rozdzielićlony rozdzielać ndk I, rozdzielićam, rozdzielićasz, rozdzielićają, rozdzielićaj, rozdzielićał, rozdzielićany 1. «podzielić, rozłożyć całość na części; pokawałkować,… …   Słownik języka polskiego

• rozłączać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, rozłączaćam, rozłączaća, rozłączaćają, rozłączaćany {{/stl 8}}– rozłączyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, rozłączaćczę, rozłączaćczy, rozłączaćczony {{/stl 8}}{{stl 7}} powodować, że coś dotychczas połączonego… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• rozłączalny — «taki, który można rozłączyć, dający się rozłączyć» Rozłączalne ogniwka łańcuszka. Rozłączalne części, człony …   Słownik języka polskiego

• rozsunąć — dk Vb, rozsunąćnę, rozsunąćniesz, rozsunąćsuń, rozsunąćnął, rozsunąćnęła, rozsunąćnęli, rozsunąćnięty, rozsunąćnąwszy rozsuwać ndk I, rozsunąćam, rozsunąćasz, rozsunąćają, rozsunąćaj, rozsunąćał, rozsunąćany 1. «odsuwając rozdzielić, rozłączyć… …   Słownik języka polskiego

• rozczepić — dk VIa, rozczepićpię, rozczepićpisz, rozczepićczep, rozczepićpił, rozczepićpiony rozczepiać ndk I, rozczepićam, rozczepićasz, rozczepićają, rozczepićaj, rozczepićał, rozczepićany «oddzielić od siebie rzeczy ściśle przystające, sczepione, sklejone …   Słownik języka polskiego

• odpiąć — dk Xc, odepnę, odepniesz, odepnij, odpiąćpiął, odpiąćpięła, odpiąćpięli, odpiąćpięty, odpiąćpiąwszy odpinać ndk I, odpiąćam, odpiąćasz, odpiąćają, odpiąćaj, odpiąćał, odpiąćany 1. «rozłączyć coś spiętego, otworzyć zapięcie, zamek u jakiejś części …   Słownik języka polskiego

• rozłączny — 1. «oddzielny, rozdzielny, nie złączony» Rozłączna pisownia wyrazu. To dwie rozłączne sprawy. Podział na rozłączne grupy, klasy. 2. «dający się rozłączyć, nie stykający się; rozłączony, rozłączalny» Rozłączne połączenie przewodów, rur …   Słownik języka polskiego